LUTI ZAČINI

Začini koji nas grizu i liječe

Ljuti su začini višestruko korisni, a chilli papričice ubrajaju se među najzdravije namirnice jer podižu imunitet, poboljšavaju krvotok, ublažavaju bol...

Ako ste čest posjetitelj meksičkih restorana, sigurno znate da nije dobro riskirati s bočicom crvenog umaka koji mami sa stolova. Jedna žlica tog umaka odrvenjet će vam jezik i natjerati suze na oči. To je učinak chilli papričice, zbog kojeg od tog začina zazire većina ljudi. Mnogi vjeruju kako, zbog te žestine, chilli slabi osjetilo okusa. No, istina je upravo suprotna. Ta ljuta papričica ne oštećuje ni osjet okusa ni probavne organe. Naprotiv, ubraja se među najzdravije namirnice jer organizmu daje vitalnost i snagu.

Ljuta se hrana pokazala iznimno korisnom za jačanje imuniteta. Svjetlost, zrak, stres i pušenje potiču stvaranje slobodnih radikala, koji u našem organizmu uzrokuju poremećaje metabolizma, ubrzano starenje i vjerojatno nastanak tumora.

Začini čuvari

U borbi protiv slobodnih radikala važnu ulogu imaju upravo jaki začini. Chilli papričice sadrže mnogo antioksidansa što uklanjaju slobodne radikale. Ti crveni, pakleno ljuti plodovi dva do tri puta su bogatiji vitaminom C nego ista količina citrusnog voća, pa osjetno pridonose jačanju imunosnog sustava. Osim vitamina C, u chilliju su pristuni i vitamini B1, B2, B6 i B12, vitamin P, stabilizator krvotoka te betakaroten. Od minerala, papričice sadrže kalij, kalcij, magnezij, fosfor i cink.

Zahvaljujući toj jedinstvenoj mješavini važnih tvari, chilli papričice dobro
djeluju na krvne žile srca i očiju, protiv artritičnih tegoba, arterioskleroze
i reume te uništavaju bakterije.

I ostali ljuti plodovi imaju korisne učinke na ljudsko zdravlje, tvrde stručnjaci za prehranu. Jedan od najvažnijih fizioloških učinaka ljutih začina pojačano je izlučivanje sline i želučanog soka. Pojačano lučenje sline štiti zube od karijesa, a povećane količine želučanog soka aktiviraju različite probavne enzime, što olakšava probavu. Poznato je da đumbir poboljšava tek, ublažava probavne tegobe i nadutost crijeva. Oštri začini poput papra i gorušice pogoduju radu srca i pospješuju prokrvljenost. Crni papar, klinčići, hren, luk i češnjak djeluju antibakterijski i vrlo su korisni u borbi protiv infekcija.



Kako peče!

Ugrizete vi njih - ugrizu oni vas! Što ove plodove čini toliko ljutima? Kakvu svrhu uopće ima ta ljutina? Nutricionisti objašnjavaju da bol koju osjećamo dok jedemo chilli potječe od tvari pod nazivom kapsaicin. Osjećaj peckanja koji se javlja, zapravo je samo reakcija "izmjene topline". Zbog djelovanja na živčane završetke, koji inače provode osjet topline, ti začini stvaraju dojam peckanja.

Papar svoju grizuću ljutinu može zahvaliti alkaloidu piperinu koji pospješuje probavu hrane bogate bjelančevinama. Stoga dobro popaprite odrezak jer ćete ga potom lakše probaviti. Oštrina okusa u đumbiru potječe od gingerola, antibakterijske tvari koja ujedno potiče rad želuca i crijeva.

Majka priroda opskrbila je te plodove oštrinom kako bi zaštitila njihove sjemenke od opasnosti da budu pojedene, a time im je ujedno osigurala razmnožavanje.

Ljuti patlidžan sa pirinčem

Sastojci za 4 osobe:

2 plava patlidžana
2 srednje (može i manje) glavice crnog luka
2 čena belog luka
50 ml ulja
sup. kašika iseckane ljute papričice
2 sup. kašike soja sosa
1 sup. kašika brašna
1 sup. kašika susamovog ili maslinovog ulja
1 sup. kašika začina C

Pre kuvanja patlidžani se uvek operu, oljušte, iseku i onda dobro posole i ostave malko da ostoje, tek se onda peru od te soli i dalje spremaju po receptu, bilo kom.

Patlidžane operite, oljuštite i isecite na kockice, na sitno luk i beli luk.
Na vrelom ulju prvo malo propržite patlidžane, malo posolite, kad su omekšali skroz (ne raspadnuti), izvadite ih iz tiganja i ostavite na toplo mesto. Na toj istoj masnoći kratko propržite luk (oba), ljutu papričicu, a onda vratite patlidžane, dodate soja sos i maslinovo ulje.
Brašno i začin C promešajte sa malo vode u šolji i dodajte u patlidžane i kratko prokuvajte. Ovi ljuti patlidžani idu odlično uz kuvani pirinač

Ljuta kineska svinjetina

Porcije: 4
Vrijeme pripreme:
Vrijeme kuhanja: 45 minuta
Vrijeme mirovanja:

3 kašike limun
1 crvena aleva paprika
3 kašike ulje
biber
so
500 g svinjetine
200 g sampinjona
250 g brokoli
1/2 veze crveni luk
2 sargarepe
2 kašike soja sosa
2 kašičice karija
200 g grasak
100 g sojinog brasna


Meso začiniti i ispržiti na kašiki ulja. Uviti u foliju i ostaviti da stoji 15 min.

Iseckati papričicu i izmešati je sa sokom od limuna, solju, biberom i kašikom ulja. Šargarepe iseći na prutiće, mladi luk na komade, a brokole iscepkati na cvetove. Blanširati 2 minuta i ocediti. Pečurke očistiti i iseći.

Na preostalom ulju prodinstati šargarepe, mladi luk i pečurke. Dodati klice i grašak i dinstati još 3 minuta. Dodati brokole, kari i soja sos. Meso iseći i premazati ga marinadom.

LJUTO KORENJE

Ren, rotkve i rotkvice
Stil magazin 05.11.2008 11:24


Budući da se rotkva teško vari, treba je usitniti struganjem ili još bolje u mikseru. Uvek je treba pripremati neposredno pre upotrebe jer stajanjem gubi specifičan miris i ukus, a time i neke lekovite sastojke.
l
ekovite svrhe upotrebljava se isključivo sveže isceđen sok korena. Uz sveži sok, u lekovite svrhe može se pripremiti i sirup i vino. Prilikom oboljenja žuči i nedovoljne funkcije jetre, preporučuje se uzimanje svežeg soka od rotkve. To je stari narodni lek koji se priprema na sledeći način: rotkvu treba dobro oprati, oljuštiti, izrendati, a zatim u sokovniku iscediti sok. Treba uzimati 100-150 grama soka, podeljeno u više manjih doza tokom četrir-pet dana, posle čega treba napraviti pauzu dva-tri dana i tako ponavljati duže vreme.
U narodnoj medicini sveže isceđen sok upotrebljava se i kao neuralgija i išijalgija, tako da se utrljava u kožu.

Kod bronhitisa, velikog kašlja i oboljenja disajnih puteva koristi se sirup od rotkve pripremljen na sledeći način: rotkvu treba dobro oprati, oljuštiti, iseći na tanje kolutove ili je nastrugati i onda naizmenično slagati sa istom količinom šećera u odgovarajuću posudu i staviti da odstoji 24 sata. Nakon toga sok treba ocediti. Sirup se uzima svaki sat po četiri-pet kašika. Rotkva se ne preporučuje onima koji imaju čir na dvanaestopalačnom crevu, kao i osobama sa obolelim bubrezima.

Narodni saveti i recepti

Preporučuju ih malokrvnim osobama i slabašnoj deci. Zato kao predjelo grickajte rotkvice. Ako vam je sok od rena previše ljut, pijte ga pomešanog sa isto toliko soka od šargarepe, a ne bacajte ni listove rotkvice nego ih kuvajte sa supom. Kako god ih pripremali, rotkve su korisne.

Primena mu je mnogostrana
Iz svake sluzokože, pa tako i iz grla, izvlači crvenilo. Izvrsno je sredstvo protiv upale disajnih puteva. Želite li da se oslobodite uporne astme, možete sami pripremiti lek koji dugo ostaje upotrebljiv. Izrendajte jedan veliki koren rena, pomešajte ga sa sokom od jednog limuna, pa više puta na dan, i to u međuobrocima, pojedite jednu kašiku te smese. Oči će vam od toga suziti, ali nipošto ne pijte vodu kad osetite da vas u grlu žeže. Posle izvesnog vremena sasvim ćete se navići. Međutim, ako bolujete od hemoroida izbegavajte taj prejaki lek jer će vam samo pogoršati stanje.
Naprotiv, koristite ga ako vas muči reumatizam ili artritis. Ren možete izrendati i njime obložiti bolna mesta. Tako ćete ih ugrejati i odmah osetiti olakšanje.
Najzad, polagano žvakanje rena (pogotovo onog divljeg i ljućeg) jača obolele desni i sprečava klimanje zuba.
Kao narodni lek kod nesanice ili nemirnog sna, naši su stari stavljali na listove nogu obloge od rendanog rena. Ipak, budite oprezni, jer sa renom uvek treba pažljivo rukovati.

ДА ЛИ СТЕ ЗНАЛИ У ВЛАСЕНИЦИ У РЕПУБЛИЦИ СРПСКОЈ КОМУНАЛЦИ СЈЕКУЋИ ДРВА, ЗБОГ НЕЗНАЊА ПОСЈЕКУ ГИНКО ДРВО 2 КОМАДА. вЕЛЕ СТАРО И НЕУГЛЕДНО.


НИЈЕ НИ ЧУДО НИСУ ГА КОРИСТИЛИ И ИЗГУБИЛИ ПАМЕТ.
ХА,ХА,ХА,

....

MED

Zašto je med toliko poseban

Biljke sakupljaju vlagu i hranljive materije iz zemlje i atmosfere i ovo ima uticaja na proizvodnju nektra. Ova tečnost izlučena sadrži velike količine nektara i male količine proteina, soli, kiselina, enzima i aromatičnih sastojaka. Stvaranje meda ne zavisi samo od biljke, već i od geografske pogodnosti i vremena. Ukratko, teško da ćete ikad dobiti isti nektar a samim tim i med, što ga čini posebnim. Nektar varira u ukusu i količini i vrsti šećera. Npr. nektar lipe sadrzi 32-35%, bele deteline 40% a mazurana 70% šečera. Da li ste se ikad zapitali zašto jabuka ima vise plodova na sunčanoj strani drveta? To je zbog toga sto se nektar na sunčanoj strani koncentrisaniji, a samim tim i mnogo atraktivniji za pčele. Veća poseta pčela je i bogatije oprašivanje za biljku.

Kada se jednom sakupe, to se nosi natrag do košnice u saće sa pčelinjim medom, u nesvarljivi deo, i onda se prenosi u košnicu gde je skladište. Dve stvari moraju da budu urađene da se nektar pretvori u med, prvo vodeni sastojci moraju biti smanjeni do ispod 20% da se izbegne fermentacija. Pčele to postižu izlažući male količine tečnosti toplim i dobro provetrenim delovima košnica. Drugo,saharoza u nektaru je pretvorena u glukozu i fruktozu dodavanjem enzima preoblikovanim proizvodima pčelinjih žlezda. Krajnji rezultat je hrana napravljena od dehidriranog nektra-meda koji je smešten u zapečaćenim voštanim saćima. Pčelar uzme samo višak na kraju sezone i ponekad ih hrani slatkim tečnostima.

Kada su zapečaćene u voštano saće med je čista tečnost i njegovo skladištenje je model higijenske zaštite hrane. Sav med će se na kraju postaviti i granulirati, i ovaj proces može biti preokrenut blagim zagrevanjem meda da se on otopi. Neki medovi su prirodno napravljeni i imaju ukus kao granulirani šećer u medu. Neki su napravljeni kao Kraljevski Preliv veoma čvrsti. Da bi prevazišli ovaj problem, pčelari mešaju male količine meda sa trunjem pre no što ga postave i onda nežno premeštaju med pre nego što on pomocu toga postane mekan. Neki medovi nemaju aditive i korisniji su i stabilniji nego oni koji ih imaju.

Zahvaljujući velikom sadržaju prostih šećera (voćnih i grožđanih), vitamina, mineralnih materija i dr., med je dragocena , prirodna, lako svarljiva hrana, koja posle unošenja u organizam, direktno prelazi u krvotok. Med je vrlo pogodna hrana za decu i sportiste, stare i iznemogle, kao i za sve one koji se bave fizičkim ili intelektualnim radom. Med ima antibakterijsko i antifungicidno dejstvo. Takva svojstva meda, uz njegova hranljiva i lekovita svojstva, doprinose da je med izvanredna hrana, da obnavlja tkiva, da uklanja bol, da stimuliše i poboljšava rad srca, da uklanja zamor, da ublažava razne upale, da povećava otpornost organizma, da deluje umirujuće na nervni sistem, da u mnogim slučajevima trovanja ima protiv otrovno dejstvo, da reguliše krvni pritisak, da ublažava tegobe u slučaju oboljenja štitne žlezde hroničnih i akutnih oboljenja disajnih organa, da jača organizam dece, iznemoglih i obolelih osoba, da smanjuje staračke slabosti, da pospešuje oporavak od raznih oboljenja jetre, bubrega, prostate, nervnog sistema, da jača umne i fizičke sposobnosti, itd.

Da li je komercijalni med bolji od lokalnog? To sve zavisi od toga odakle dolazi i kako je bio tretiran i napravljen. U nekim zemljama pčele se hrane šećernim sirupom da se poveća količina meda. Da bi ubrzali proces filtriranja i prekinuli granulaciju, neki proizvođaci greju med na veoma visokim temperaturama. To uništava elemente koji štete medu,kao i čestice polena i sve ostalo što nije dobro po med.

Izbor je na vama!

MATIČNA MLEČ

Mleč je gusta neprozirna masa bele do bledo žućkaste boje. Ima karakterističnu aromu i oštar kiseo ukus sa slatkim akcentom. Kompleksne je hemijske strukture koju proizvode mlade pčele negovateljice kao hranu za larve. Iako nije tako dobro poznata kao pčelinji polen, matična mleč je jednaka polenu po lekovitosti. Mlade pčele negovateljice prave matičnu mleč, to je sekret iz žlezda na vrhu njihovih glava. 2-3 dana matična mleč je jedina hrana koja se daje svim mladim larvama u procesu njihovog sazrevanja, dok je za maticu to hrana ceo životni period. Za 3 dana tokom kojih su larve pčela radilica hranjene matičnom mleči, one dosegnu maksimalno razviće; njhova težina se poveća oko 250 puta. Matica dosegne zrelost 5 dana pre pčela radilica; kada potpuno sazri, njena težina je duplo veća od težine pčela radilica. Životni vek pčele radilice je oko 35-40 dana; dok matica živi 5-6 godina i ekstremno je plodna. Jednom je oplođena i od tog momenta može da snese čak do 3000 jaja dnevno tokom letnje sezone. Ma kako ovo neverovatno zvučalo, ona može da nose toliko jaja i do 5 godina. Svako biće koje ima toliko energije i vitalnosti treba poštovati! Ova bogata koncentrovana hrana nije korisna samo za pčele. Ona sadrži neverovatne količine proteina, lipida, glucida, vitamina, hormona, enzima, minerala, specijalnih vitalnih faktora koji se ponašaju kao biokatalizatori u procesu ćelijske regeneracije u ljudskom telu. Iako su neki elementi nađeni u matičnoj mleči u mikrogramskim količinama, oni još uvek mogu delovati do krajnosti sa koenzimima kao katalizatori ili mogu delovati sinergistički. Mnogobrojna proučavanja mleča pokazala su da je to komleksan i bogat sastav. Količina sastojaka mleča varira u prilično širokom dijapazonu. Konstatovano je da je mleč bogat belančevinama, ugljenim hidratima, mastima, aminokiselinama, vitaminama B-1, B-2, B-6, C, E, niacinima, pantotenskom kiselinom, biotinom, inozitolom i folskom kiselinom. (Mleč sadrži razne vitamine koji su apsolutno neophodni za razvoj pčelinjih larvi. Veliko variranje vitaminskog sadržaja zavisi od različitih faktora ali neosporan značaj imaju i raznovrsne metode analize. Ukupna količina vitamina je od 336 do 351 nanograma u 1 gramu mleča.)

Apikultura - proučavanje pčela i njihovih proizvoda više nije prepušteno statusu narodne medicine. Otkad su držanje pčela i skupljanje proizvoda izvođeni u tehnološki naprednim uslovima apiterapija je dostigla nivo naučne medicine. Generalni interes u pčelinjim proizvodima za lečenje i preventivu raznih bolesti od strane medicinskih praktičara i laika takođe svedoci o validnosti pčelinjih proizvoda kao lekovitih sredstava. Studije pokazuju učinkovitost matične mleči za sledeće: umor, nesanicu, anoreksiju, uznemirenost, bronhialnu astmu, hepatitis, pankreas, artritis, kostobolju, arterosklerozu, bolesti bubrega, stomačni čir, jajnički nedostatak, obrtanje procesa starenja, stimulisanje i regeneraciju nervnog sistema, za ubrzavanje zarastanja i konsolidacije slomljenih kostiju, kožna oboljenja, promoviše seksualno podmlađivanje. Otkako njena akcija izgleda vise sistematski nego akcija koja utice na specificnu biološku funkciju, matična mleč je veoma preporučljiva za veliki broj upotreba.

Skoro svi naučni istraživači su se usaglasili barem oko 2 stvari:

Više labolatorijskih i kliničkih studija je potrebno i treba da se napravi dok se cela priča o matičnom mleču ne spozna;
Bez obzira, matična mleč je vredan dodatak ishrani.
Institut Bating iz Ontaria, analizom matičnog mleča je otkrio da je bogat proteinima i vitaminima B kompleksa i naročito pantotenskom kiselinom, vitamin B koji je povezan sa dugovečnošću i vraćanjem sede kose u prvobitnu boju. Odsek poljoprivrede u US je zaključio da 1g matičniog mleča sadrži sledeće:

vitamin B1 (tiamin) - 1.5 do 7.4 mikrograma
vitamin B2 (riboflavin) - 5.3 do 10.0 mikrograma
vitamin B6(pirodoksin) - 2.2 do 10.2 mikrograma
niacin (nikotinska kiselina) - 91.0 do 149.0 mikrograma
pantontenska kiselina - 65.0 do 200.0 mikrograma
biotin - 0.9 do 3.7 mikrograma
inozitol - 78.0 do 150.0 mikrograma
folna kiselina - 0.16 do 0.50 mikrograma
vitamin C - u tragovima
Kao što vidimo mleč je veoma bogata belančevinama i vitaminima. Sastav vitamina i drugih vrednih materija u mleču zavisi od starosti larve, paše i godišnjeg doba u kom je proizvedena. Matična mleč ima kiselu reakciju, pH 3,5 - 4,5. Ima bakteriozna svojstva, pa u njoj umiru patogene bakterije. Primena mleča najpre je počela u Francuskoj, a onda se raširila na Belgiju, Nemačku, SSSR i sve istočne zemlje. Najviše se upotrebljava sa medom i polenom. U tom se sastavu prodaje kao vredna životna namirnica. Osetljivost mleča prema raznim uticajima zadaje dosta brige oko čuvanja. Škodi mu toplina, svetlost, vlaga, vazduh i uticaj hemiskih faktora. Na toploti mleč gubi vlagu, a svetlost pospešuje redukciju kiseonika i deluje kao katalizator hemijski reakcija. Na vlazi mleč plesnivi. Vazduh je najštetniji; njegovim uticajem dolazi do oksidacije i propadanja vitamina. Mleč se najsigurnije čuva liofilizacijom. To je postupak kojim se mleč pri niskoj temperaturi od -60oC vakuumom oduzme voda i tim se pretvori u prašak. U tom stanju može se čuvati nekoliko godina. U frižideru na temperaturi od -5o C do -2oC mleč se čuva 6 meseci, dok se na temperaturi od -18oC do -16oC drži godinu dana. Neki istraživači preporučuju čuvanje mleča u medu u odnosu 1:10, 1:20 i 1:50, ali med treba najpre da bude prokuvan da se u njemu unište fermenti. Matična mleč se čuva i u šećerima, u laktozi u odnosu 1:4, a u glukozi 1:20. Vrlo uspešnim se smatra čuvanje mleča u fermentiranoj medovini jakoj 13,5% ili alkoholu 40-45%. Ovako spremljena mleč pred upotrebu podeli se na male obroke, izmeša s vodom i odmah potroši. Stabilizacija mleča uhemijskim sredstvima se ne preporučuje.

Matični mleč kao "super" hrana i lekovito sredstvo za čovekov organizam


Matični mleč ima začuđujuću moć da transformiše larvu obične pčele koja se njime hrani u maticu koja živi trideset do četrdeset puta duže od pčele radilice. Brojna hemijska ispitivanja omogućila su da se tačno odredi sastav matičnog mleča. Matični mleč sadrži tri osnovne vrste organskih supstanci: lipide, glicide i proteine. Ono što matičnom mleču daje posebna svojstva je prisustvo značajne količine različitih vitamina, naročito vitamina B i E.

Matični mleč sadrži sve ono što je potrebno za izgradnju i opstanak živog organizma, počev od belančevina, masti, ugljenih hidrata, fermenata, mikroelemenata, aminokiselina, pa sve do vitamina. Matični mleč se može smatrati kao "super" hrana. Veoma je cenjen u medicini i predstavlja dragoceno sredstvo za oportavak organizma. Mleč pomešan sa medom u odgovarajućoj srazmeri predstavlja izvanredan prirodni regenerator koji deluje na: funkcionisanje i jačanje muskulature, povećanje apetita, obnavljanje bolešću iznurenog organizma, poboljšanje opsteg stanja iznurenih i deprimiranih osoba, poboljšanje zdravstvenog stanja u celini, povećanje fizičke snage, povećanje otpornosti prema bolestima, usporavanje starenja, poboljšavanje funkcije žlezda sa unutrašnjem lučenjem, stimulisanje regeneracije krvi, ubrzavanje rastenja i povećavanje radne sposobnosti, smanjenje umora i malaksalosti, normalizaciju krvnog pritiska, itd.

Preparati na bazi mleča utiču na poboljšanje opšteg zdravstvenog stanja i metabolizma ljudskog organizma. Doprinose usporavanju procesa starenja, regulišu unutrašnja lučenja, stabilizuju nervni sistem. Može se iz svega toga zaključiti da su ovi preparati izvanredan prirodni regenerator koji višestruko pomaže ljudskom organizmu da normalno funkcioniše.

Matična mliječ / Recept za sportaše

Matična mliječ je veoma efikasan prirodni biostimulans. Bugarski znanstvenici Dimitrov i Pajčev ustanovili su da matična mliječ ima stimulativno djelovanje na ljudski organizam.
Kod sportaša koji je konzumiraju povećava sportski učinak, smanjuje umor, jača živčani sustav i povećava imunitet.

Recept:

Sastojci

- Livadski med 1000g (1kg)
- Matična mliječ 10g
- Pelud 200g
- Propolis (smola) 15g

Priprema

Med treba na pari zagrijati na 60°C, a zatim ga brzo ohladiti stavljanjem posude u hladnu vodu. Ukoliko se pojavi bijela pjena na povrsini, treba je skinuti i baciti. Pelud treba samljeti u mlincu za kavu. Propolis (smolu) treba prvo zamrznuti, a onda samljeti u mlincu za kavu i pretvoriti ga u prah. Tako pripremljene sastojke dodati u ohladjeni med i dobro promiješati. Miješanje vršiti sa drvenom kuhačom.

Konzumiranje

Smjesa se uzima po jedna mala žlica, tri puta dnevno, jedan sat prije jela. Ne guta se, nego se stavlja pod jezik i tu zadržava što dulje, tako da se resorbira kroz podjezičnu sluznicu. Ako bi se odmah progutala, dio ljekovitih sastojaka bio bi uništeni od strane želučane kiseline.
Kada se potroši navedena količina, treba napraviti pauzu, pošto dulje korištenje nema efekta.
Navedenu količinu trebalo bi konzumirati najviše do četiri puta godišnje.

Trutovska mleč kao lek

- Novi proizvod koji se koristi u Rumuniji;

- Koristi se trutovsko leglo u stadijumu larve pre zatvaranja ćelija. Nije toksičan;

- Mlečno bela masa sa žućkastom nijansom. Liofilizirani oblik je sivo bela supstanca;

- Ph 5,5 -6,5;

- Trajnost ove supstance je10 dana, u kombinaciji sa medom 40 dana, a liofilizirani 2 god.;

- Kompleksnog sastava (belančevine, masti, U.H., 10 amino kiselina, Vitamin A, mineralne materije, Ca, Cu, Mg, P, Fe, androgeni hormoni, muški polni hormoni;

- Može da se meša sa medom, matičnom mleči, propolisom i biljnim rastvorima. Brzo kristališe;

- Ima biostimulativno dejstvo na endokrini sistem (povećava spermatogenezu);

- Na nervni sistem ima tonizirajući efekat;

- Kao lekovito sredstvo savetuje se kod oštećenja jetre, anemija i noćnog mokrenja kod dece;

- Kod žena u menopauzi, u lečenju steriliteta, bolesti organa za varenje;

- Kao profilaktično sredstvo - deci za rast ,starim osobama za jačanje.;

- Koristi se svež (zahvata se larva sa mlečom) u kombinaciji sa drugim pčelinjim proizvodima ;

- Ili liofilizirani (kapsule, tablete, globule ili u spreju za nos i uho);

- Dnevna doza 4g svežeg ili 1g liofiliziranog praha.

Matična mliječ "usisava" masnoće iz krvi

Lipidi su nephodni svakom organizmu za stvaranje energije, izgradnju ćelijske membrane, sintezu steroidnih hormona, resorpciju liposolubilnih vitamina.
U organizmu se nalaze sledeći lipidi: holesterol, trigliceridi, fosfolipidi, masne kiseline. Posebno su bitne vrednosti holesterola i triglicerida u plazmi kao ključnom faktoru nastanka ateroskleroze koja najčešće napada krvne sudove srca i mozga.
Kako lipidi nisu rastvorljive čestice, da bi ih organizam iskoristio, vezuju se za proteine
(lipoproteini) čime se dobija hidrosolubilna (rastvorljiva) čestica koja se lako transportuje. U zavisnosti od veličine čestice razlikujemo:
• LDL — čestice male gustine - u njima se nalazi ¾ holesterola, zbog čega su vrlo aterogene – štetne po organizam.
• HDL — čestice vrlo velike gustine, transportuju holesterol u jetru, štite organizam (krvne sudove), pa su nazvane antiaterogene.
Lipidi se unose u organizam putem hrane (egzogeni put) i stvaraju se u jetri (endogeni put). Ćelije jetre sintetišu trigliceride (TG), a sinteza je utoliko intenzivnija ukoliko je hrana bogatija ugljenim hidratima (UH). Jetra pretvara višak UH u masne kiseline, koje se zatim vezuju za glicerol gradeći endogene TG.

Povećanja lipida u plazmi (hiperlipidemija) mogu biti:

1. Primarne (usled genetskih poremećaja);
2. Sekundarne (nepravilna ishrana,alkoholizam, šećerna bolest).

Nepravilna ishrana — unošenje velikih količina UH kod potpuno zdravih osoba izaziva:
• Sintezu TG u jetri, istovremeno izazivajući gojaznost;
• Unos zasićenih masnih kiselina (životinjskog porekla) nosi sa sobom uvek povećanu vrednosti holesterola u plazmi.

Lečenje hiperlipidemija•

Primena lekovitog pčelinjeg proizvoda – matične mleči;
• Higijensko-dijetetski režim;
• Povećana fizička aktivnost.


Cilj terapije

* Da ukupni holesterol bude manji od 6,5 mmol/l;
• Da TG budu manji od 2,29 mmol/l.
Lečenje je obuhvatilo 10 osoba sa povišenim lipidima (6 muškaraca i 4 žene) starosti od 40 - 55 god. Ordinirana je liofilizirana matična mleč u dozi od 120-200mg dnevno u trajanju od 6 - 8 nedelja. Nepoželjnih manifestacija za vreme korišćenja matične mleči nije bilo.

Matična mliječ - prirodni stimulans

Matična mliječ je izlučevina ždrijelnih žlijezda pčela radilica starih 8-12 dana. Ona je pčelinje "mlijeko" za ličinke pčela i hrana za matice u vrijeme intenzivnog polaganja jajašaca.

FIZIKALNA I KEMIJSKA SVOJSTVA

Prema izgledu je homogena gusta, neprozirna i kremasta supstanca bijele do blijedožućkaste boje. Kemijski sastav je vrlo složen. Osnovni sastojci su voda, bjelančevine, šećeri, masti i mineralne soli. Oko 3% njezinog sastava još uvijek nije identificirano. U prirodi ne postoji drugi izvor ovakve supstance niti ju je moguće umjetno proizvesti.

BIOLOŠKA SVOJSTVA

Matična mliječ se tisućama godina u orijentalnim kulturama cijeni kao jedinstveni prirodni izvor za očuvanje mladosti i energije. Tradicionalna iskustva ukazuju da ublažava uznemirenost i nesanicu, podiže raspoloženje, povećava izdržljivost i pamćenje te jača imunološki sustav.
Diferencijacija pčelinjih ličinki. Najvažnije svojstvo matične mliječi jest usmjeravanje razvoja ličinki u maticu ili u pčelu radilicu. Prvih par dana mlade pčele radilice hrane sve ličinke s mliječi. Od trećeg dana ličinke, iz kojih će se razviti matica, nastavljaju se hraniti samo s mliječi, a ličinke budućih radilica i trutova sa smjesom mliječi, meda i peluda. Međutim, niti danas u potpunosti nisu poznati svi biološki faktori koji usmjeravaju razvoj ličinki u matice ili pčele radilice. Pouzdano se samo zna da je ova diferencijacija povezana s načinom ishrane u kojoj ključnu ulogu ima matična mliječ. Zanimljivo je da je matica oko 42% duža, 60% teža, a životni vijek 40 do 50 puta duži od normalne pčele radilice. Zapanjujuće je da matica može dati oko 2.000 jajašaca dnevno čija je masa 2 puta veća od njene težine. U jednoj sezoni daje u prosjeku oko 200.000 jajašaca. Očito je mliječ neposredno odgovorna za zadivljujuću reproduktivnu plodnost, vitalnost i dugovječnost matice.
Antibiotska svojstva. Ona pokazuje antibakterijska, antigljivična i antivirusna.
Stimulacija spolnog sustava. Tradicionalno se u brojnim starim kulturama mliječ koristila za jačanje spolne moći te protiv steriliteta, impotencije i frigidnosti. Ispitivanja su pokazala da mliječ potiče rad i brži razvoj spolnih organa u životinja koje postaju i seksualno aktivnije.
Stimulacija živčanog sustava. Unatoč tome što još nema pouzdanih znanstvenih dokaza, tradicionalno iskustvo i neki eksperimenti ukazuju da mliječ stimulira živčani sustav i da bi mogla pomoći poboljšanju koncentracije, pamćenja, zapažanja, motoričkih funkcija i psihofizicke izdržljivosti kod ljudi.
Imunološki sustav. Vjeruje se da mliječ jača imunološki sustav zahvaljujući 10-hidroksidekanoičnoj kiselini i gama globulinu. Gama globulin je odlučujući faktor u borbi protiv upala te imunološki stimulans.
Tjelesna izdržljivost. Saznanje da povećava tjelesnu izdržljivost i smanjuje zamor ukazuje da bi trebala biti zastupljena kao dodatak prehrani kod ljudi koji obavljaju težak tjelesni rad, a posebno kod sportaša u pripremnom i natjecateljskom periodu, ne samo radi veće izdržljivosti, nego i bržeg oporavka.
Krvni tlak. Vjeruje se da uspostavljanjem ravnotežnog stanja neurovegetativnog sustava mliječ može pomoći u normalizaciji visokog i niskog krvnog tlaka.
Tromboza. Eksperimenti ukazuju da bi se mliječ mogla koristiti kod poteškoća vezanih za trombozu, jer spriječava stvaranje ugrušaka.
Cijeljenje rana i kostiju. Na životinjama je dokazano da potiče brže zarastanje slomljenih kostiju i zatvaranje frakturne pukotine te dijabetičnih rana.
Jetra. Potiče obnavljanje jetre i štiti njene stanice od oštećenja.
Toksičnost. Matična mliječ nije toksična niti mutagena čak i pri visokoj dozi. Smatra se da stalna upotreba ove potpuno prirodne i zdrave supstance ne izaziva nikakve kumulativne štetne učinke niti stvara ovisnost.
Alergijske reakcije. Studije ukazuju na alergijske reakcije kod nekih korisnika koji su uzimali matičnu mliječ u obliku kontaktnog dermatitisa, proljeva, do anafilatickog šoka, pa čak i smrti.
Doziranje i način uzimanja. Kompilacijom eksperimentalnih podataka može se zaključiti da se povoljni biološki učinci mogu postići s dnevnom dozom između 400 i 600 mg svježe mliječi (130-200 mg liofilizirane, u prahu) za odrasle ljude. Najčešći način uzimanja mliječi je stavljanje pod jezik.

TERAPIJSKA SVOJSTVA

Biološki učinci mliječi u olakšavanju zdravstvenih tegoba ljudi poznati su tisućama godina u narodnoj medicini istočnjačkih kultura. Najviše i najuspješnije se koristi u terapiji bolesti i stanja kod kojih postoji kompleksno oštećenje regeneracijskih mehanizama i normalnog tonusa organizma.
Zaostajanje razvoja (hipotrofija) djece. Iz iskustva mnogih klinika poznat je povoljan utjecaj mliječi kod djece koja zaostaju u razvoju zbog poremećaja u ishrani, preležanih infekcija s oštećenjima dišnog sustava ili crijevnih upala s općim intoksikacijama organizma.
Nedonoščad. Brza nadoknada prijašnje težine i daljnji porast nedonoščadi zabilježeno je preko mlijeka majki koje su uzimale mliječ.
Nedostatak mlijeka u dojilja. Znatno poboljšanje laktacije postignuto je u dojilja kojima je davana mliječ.
Anemija. Antianemično djelovanje kod anemija nastalih uslijed gubitka velikih količina krvi prilikom porođaja ustanovljeno je kod svih rodilja.
Astma. Kod 75% pacijenata s astmom uočen je pozitivan učinak izražen u smanjenju broja astmatičnih napadaja i znantnom poboljšanju plućnih funkcija.
Prijevremeno starenje. Dobri rezultati postignuti su kod pacijenata sa simptomima prijevremenog starenja i staračke malaksalosti.
Menstruacijski bolovi. Kombinacijom mliječi, propolisa i peluda u medu menstruacijski bolovi su prestali ili su znatno smanjeni kod većine djevojaka.
Klimakterične tegobe. Terapija mješavinom mliječi i cvjetnog praha u medu dala je dobre rezultate kod klimakteričnih tegoba. Mnogi vegetativni i psihički poremećaji, kao što su glavobolja, nemogućnost zadržavanja mokraće (urinarna inkontinencija), vaginalna suhoća i mala vitalnost, kod većine tretiranih žena su poslije 15 dana upotrebe mliječi iščezli.
Ateroskleroza. U izvještajima iz različitih medicinskih časopisa u zadnjih 30 godina, matična mliječ se preporuča kao preventivno i pomoćno sredstvo u terapiji ateroskleroze.
Postradijacijske tegobe. Terapija mješavinom mliječi i cvjetnog praha u medu pokazala je znatno poboljšanje kod većine pacijenta s poremećajima uzrokovanim radijacijskom terapijom (prvenstveno malaksalost).
Upala zglobova (artritis). Dokazano je smanjenje boli za 53% i povećanje pokretljivosti zglobova kod ljudi koji su uzimali mliječ kroz 3 mjeseca što se pripisuje visokom sadržaju pantotenske kiseline i/ili protuupalnom djelovanju 10-hidroksidekanoicne kiseline.
Masnoće u krvi. U kontroliranoj kliničkoj studiji dokazano je da mliječ snižava serumski kolesterol za 14%, a ukupne lipide za 10% u odnosu na placebo grupu.
Problemi i bolesti kože. Iskustva u vanjskoj primjeni pokazuju da mliječ po svoj prilici pomaže u obnavljanju mladenačkog izgleda kože te kod pojedinih problema i bolesti kože. Pri redovitoj upotrebi mliječi koža postaje glatka i mekana, a bore se smanjuju. Najbolje rezultate pokazala je u liječenju seboreje na masnoj koži te dobre kod rozacee i keratoze, dok kod mladenackih akni nije bilo pozitivnih učinaka.
Gerijatrijski sindromi. Tradicionalna istočnoazijska (posebno kineska) medicina, a danas i zapadna alternativna i komplementarna medicina, sve više preporučuju maticnu mliječ za poboljšanje kompleksnih tegoba u staračkoj dobi koji se odnose na bolesti živčanog sustava (difuzna ateroskleroza u mozgu sa i bez žarišnih oštećenja, astenička neuroza, neuroze s povećanom emocionalnošću, kronicni gerijatrijski sindromi bez žarišnih oštećenja, Parkinsonova bolest). Matična mliječ bi se mogla koristiti u pomoćnoj terapiji, ne samo kod kroničnog psihoorganskog sindroma kod starijih ljudi, već i kod akutne cerebralne ishemije i apstinencijalnog alkoholnog sindroma.